aan alles komt een eind...

Hoi allemaal,

Lekker geslapen vannacht? Nou ik niet zo want de buurman van het B&B was weer met zijn irrigatiesysteem in de weer tussen 03.00 en 04.00 uur. Dus dat was niet zo geslaagd de afgelopen 3 nachten maar ja als dat alles is...
Ik begin nu toch echt aan het laatste verslag zoals beloofd.

Vancouver wat moet je daar nu van verwachten nou niet veel 1 dag Vancouver was lang genoeg geweest maar wij waren er 2 hele dagen en 2x een klein stukje van de dag.

De 1e avond gingen we op pad om iets te eten en vonden uiteindelijk iets in een rustige buurt met hoofdzakelijk Aziatische mensen (Vancouver wordt ook wel eens Hongcouver genoemd ivm de vele aziaten die daar wonen.)
Lekker gegeten en natuurlijk weer een spelletje Skibo gedaan.
Daar na weer terug naar de kamer en nog even liggen lezen.

Maandagochtend half negen ontbijt en toen besloten dat wij richting Vancouver Lookout gingen - een toren van 168 mtr hoog met aan de buitenkant een lift waar je zo mee boven was - en waar je de hele stad kon overzien.
Wat een uitzicht zeg.
Daarna naar de Steamclock - dat is een ouderwetse klok die elk kwartier een deuntje speelt en stoom uitblaast.
Toen nog even een kerk bezocht waar wij met onze neus in de mis vielen.
Beleefd gewacht tot dat hij afgelopen was en toen onze weg vervollgd naar de auto die ons naar het strand bracht.
Maar aangekomen bij de auto bleken wij een bekeuring te hem omdat wij niet hadden betaald voor de parkeerplaats. Nou echt wel we hebben om 10.14 uur voor 12 uur betaald en de bekeuring was van 10.16 uur. Matennaaiers die Canadezen. Een mailtje gestuurd naar de firma en krijg je een antwoord.....

Op het strand was het heerlijk vertoeven en om 16.30 uur besloten wij naar de kamer te gaan om ons op te kanppen voor het diner.
Het was een .....kunstgebit avond (bahbahbah). Johan had op tripadvisor een Italiaan gezien met bijna (lees letterlijk bijna) 5 sterren en dus gingen wij op zoek naar 1136 Robson street.
Zoeken zoeken en zoeken verkeerd lopen en dezelfde weg weer terug en nog zoeken en uiteindelijk ergens boven zat de Italiaan.
Nou die bijna 5 sterren is hij kwijt (BIJ ONS IN IEDER GEVAL) De plaatsbepaler ( dat is iemand van die tent die je naar je tafel brengt had ons eerst bij een tafel gezet maar wij wilde bij het raam zitten waar net een taeltje vrij gekomen was nou gelijk chagrijnig...
Johan kreeg het verkeerde eten en het water maakte naar chloor.
toen wij klaar waren met eten wilde wij de rekening en toen kam de ober ineen met een flink stuk tiramisu aanzetten met het excuus voor het verkeerde eten en de complimenten (waarvoor??). De tiramisu hebben wij in een box meegenomen en aan een zwerver geven. Toen nog een zaakje gezocht waar we een bakkie en een spelletje hebben gedaan.
Ook nog sensatie meegemaakt.
Er kwamen ineens vanuit alle kanten 4 politieauto"s aangescheurd met sirene en zwaailichten en hielden een auto tegen en er werden 3 mannen gearresteerd. Zo die agenten vlogen de auto uit voor dat ze stil stonden. Wel gaaf omdat te zien.
Toen de ingang van de parkeergarage moeten zoeken want de winkel waardoor wij naar boven kwamen was inmiddels dicht gegaan.

S'morgens aan het ontbijt spraken we af dat we gingen kijken of wij met de BC National park card ook het Suspenison bridge park inmochten maar helaas dit was een particulier park en moesten dus 50 dollar betalen p.p om binnen te komen. Dat vonden wij zonde van het geld. Wij togen toen naar Stanley park waar we een heerlijk bakkie hebben gedaan en een stukje gelopen. Verder gereden naar een ander parkeerplaats en daar nog een stuk gelopen richting de totempalen.
Vanuit Stanley Park, richting Granville Island gereden en toen door naar het Queen Elizabeth park.
The Keg was de plek waar wij voor de laatse keer gingen eten.
Ik koos Spareribs uit en Johan een clauflower "steak" komt het eten gaat hij op zoek naar zijn vlees, echt niet te vinden want het was een soort van steak van bloemkool. Dat was wel even een lachmoment voor mij maar Johan heeft wel lekker gegeten.
Toen het laatse ritje naar het B&B..

1 augustus: vandaag is de dag aangebroken waarop wij weer naar huis moeten maar eerst gaan we nog even naar het Olympisch dorp van 2010 en de Richmond Olympique Oval voor dat we naar het vliegveld gaan.

Wij kijken terug op 4 weken avontuur, verbazing en verwondering over het land Canada en wat we allemaal gezien hebben; Orka's, Humpbacks, zeeleeuwen, zeehonden, Baldeagle's, chipmuncks, eekhoorns, coyote, eland, herten, zeesterren, zeeanemoons, zwarte beren, grizzlyberen, bergmarmoten, koniijnen, hazen etc.
Maar ook van het verleggen van je grenzen, een trail lopen met een hoogte verschil van 500 mtr, 3 dagen kayakken wat enorm leuk was en vooral gaaf om te doen.
Of te wel 4 amazing weken.
Hiermee sluit ik af:

Don't cry because it's over, smile because it happened.

Bedankt voor het lezen van onze verhalen.

Liefs Johan en Petra